مىرزان كەنجەباي. ازدىرۋ
ورىس وتارشىلارى روسسياداعى باسقا حالىقتاردى
مايمىل ويناتقانداي قىلدى. ءبارىن ءبىر شىبىقپەن ايدادى.
مىرجاقىپ دۋلاتوۆ
- بۇلار نەتكەن توپاس جان!
- دەپ، اركىم-اق جازعىرعان،
بۇل قازاقتى و باستان
«اعاسى» ەكەن ازدىرعان.
قورىققاندار قورىقسىن،
ايتام ايتار ءسوزىمدى.
قورلىعىنان ورىستىڭ،
حالقىم قانشا ەزىلدى.
از بولعانداي بۇل تاعى،
بي ساتىلىپ اقشاعا،
ابىلايدىڭ ۇرپاعى
تىڭشى بولدى پاتشاعا.
ازازىلگە تۇتىلىپ،
ۇكىم كۇتىپ كەڭەستەن،
اۋليەلەر تۇقىمى
ءبىر-بىرىمەن ەگەسكەن.
تۇرمە بولىپ توزاعى،
زاڭ تارماعى قيناپ ءار،
قۇداي قوسقان قوساعى
بولىپ شىقتى زيناھار.
بۇلقىپ تالاي كەلبەتتىم
سۇندەتسىزدىڭ استىندا،
كورمەگەن بوپ مەن كەتتىم،
قارا بەتتى باستىم دا.
تاۋسىلمايدى، دوسىم-اۋ،
مۇنداي مۇڭ مەن زار-ءانىم.
جىردى جىرلاپ وسىناۋ،
جىلاپ ءوتىپ بارامىن.
نە بولىپ كەتتى زامانىم؟
ۇمىت بوپ ويىن-كۇلكى، جاراس قىلىق،
ءازازىلدى جايساڭمەن تالاستىرىپ.
مىنا زامان ءالى دە بارا جاتىر
ۇلتتىعىنان قازاقتى اداستىرىپ.
اسپانعا اتىپ جۇرگەندە بورىگىمدى،
كورە الماي-اق ءجۇر ەكەن كورىمىمدى.
ءولىپ جاتساڭ، اۋزىڭا سۋ تامىزباي
اتتاپ كەتەر ءتۇرى بار ولىگىڭدى.
ۇمىت قىلىپ ۇيات پەن اردى مىنا،
جابايى بوپ كەتكەن بە بارلىعى دا؟
كوزىندە – نۇر، جۇزىندە – يمان بولسا،
جىلاماس ەم جوقتىق پەن تارلىعىنا.
كوزىندە – قان، جۇزىندە – جىمىسقىلىق،
قان توگۋدى كاسىپ قىپ، «جۇمىس» قىلىپ،
اقشالى ازعىن ءبىر تۇنگە اكەتەدى
ايەلىن ەرىمەنەن ۇرىستىرىپ.
ارۋىمنىڭ توسىندە ماۋقىن باسىپ،
بولعاننان سوڭ قارقىلداپ، قاۋقىلداسىپ،
جات ەلدىكتەر وتىرسا ۆيسكي ءىشىپ،
دىندەس ۇلتتار كۇلەدى اۋزىن باسىپ.
كوتەرە الماي قورلىقتىڭ نالا جۇگىن،
اقتارىپ-اق جاتسا دا دالا مۇڭىن،
ارسالاڭداپ جەتەسىز جىگىتتەر ءجۇر،
ءبىرى – قىزىل، ءبىرى – كوك بالاعىنىڭ.
ۇرپاعىڭنىڭ ازايسا ازباعانى،
جانىڭ قايتىپ، قازاعىم، جاز بولادى؟
ساڭىلاۋسىز، ساناسىز جەتكىنشەگىڭ
«مەرسەدەسكە» مىنگەنگە ءماز بولادى.
جاڭا عاسىر! جايعان سوڭ كەرەگەڭدى،
تالاي ۇرپاق تورىڭە كەلەر ەندى.
تاۋەلسىز قازاقپىن دەي الاسىڭ با
شۇلدىرلەتسەڭ ورىسشا نەمەرەڭدى؟!
تاۋەلسىزدىك الدىق، - دەپ، - الدىق تەگىن،
بەكەر ەكەن اۋەزدى ءان كۇتكەنىم –
ميىم شانشىپ بارادى «روك-توپتان»
گولف ويناپ جاتقاندا ماڭگۇرتتەرىم.
ىلاققان جۇرت باعىتسىز كەمەدەگى
شۋىلداسىپ: «ەل بولدىق!» - دەگەن ەدى.
ميىما ءالى كىرمەيدى – قايدان الدى:
قازاقتا جوق جاڭا ءسوز «ەگەمەندى».
ايتا بەرسەم، تاۋسىلماس قايعىم تاعى
مەن ەسكەكسىز قايىقپىن ايدىنداعى.
«ەس كىرگىز، - دەپ، - قازاققا»
ءبىر اللادان
تىلەك ايتتىم قوس قولدى جايدىم-داعى!
ءاۋمين!
Abai.kz
