مەيىرحان مەيرامبەكۇلى. كوكتەمىمدى كۇتۋدەمىن
اباي.kz پورتالىنا شىمكەنتتەن حات كەلدى. حات كەيىپكەرى مەيىرحان مەيرامبەكۇلى ەسىمدى جىگەرلى جاس ەكەن. مەيىرحان – جاس اقىن. 21 جاستاعى بوزبالانىڭ جۇرەكجاردى جازبالارىن قاراپ وتىرىپ، جاي ىسىرىپ قويا سالۋعا قولىمىز بارمادى. تۋعاننان دەرتكە شالدىعىپ، ءار كۇنىن جارىق ساۋلە ءۇشىن كۇرەسپەن وتكىزەتىن مەيىرحاننىڭ مويىماس قايسارلىعىنا سۇيسىندىك. ونىڭ كوزى ناشار كورەدى ەكەن، بىراق، ويلارى مەن ارمانى قوس جانارى شىراداي جانعان كوپ زامانداستارىنا قاراعاندا شىمىر دا شىنايى. جاس اقىننىڭ تالابى بيىكتەن كورىنىپ، رەسپۋبليكالىق «شاراپات» شىعارماشىل جاستار بايقاۋىنىڭ باس جۇلدەسىن دە الىپتى. ء«ومىر – ۇلى ۇمىتتەر كەمەسى» دەپ جازعان جاس قالام يەسىنە ادەبيەت ايدىنىنا سالعان ەسكەگىن قايىرىلماسىن دەيمىز.
اناما
اناشىم-اسىلىم، بار باعىم،
وزىڭمەن نۇرلانار جان-جاعىم.
انا دەپ جىر جازدىم،ءان سالىپ،
تالعانىنشا ءتىلىم مەنەن جاعىم.
قاجىرلى قوس قولىڭنان ءسۇيىپ،
باسىڭا قويار ەم بار باقىتتى ءۇيىپ.
جىلى جۇزىڭنەن وزگەنى كورگەم جوق،
بولسامدا ماسىل، جانىڭا كۇيىك،
جەتكىزدىڭ ماپەلەپ، بەتىمنەن ءسۇيىپ.
تاعدىرىڭا توسىن جىر بوپ جازىلىپ،
ءار ادىمىڭ-كەرى كەتتى، مەن دەپ شابىلىپ.
جالعىز ازاپ شەكپەدىم، ارمانسىزبىن انا،
قاسىمدا بولدىڭ، جارالى جانىمدى ۇعىپ.
اناشىم-جان دارۋىمە اينالىپ سوزدەرىڭ،
جۇبانا المايمىن سوزىنە جىلى وزگەنىڭ.
ءومىردى ءسۇيىپ، ەڭسەڭدى بيىك ۇستاي ءبىل دەپ،
ءالى ەسىمدە كۇمىس كۇلكىڭمەن جان تەربەرىڭ.
بەسىك جىرىن العاش تىڭداپ وزىڭنەن ەرەك،
ءان مەن جىرعا كوپ قانىقتى كوڭىلىم مەنىڭ.
جانارىمنان سورعالاپ اققان جاستى تالاي،
ءسۇرتۋشى ەدىڭ، جىلى سوزبەن جۇباتىپ تالماي.
ەس كىرگەندە اقىلداسار سىرلاسىما اينالدىڭ،
تىرلىك كەشۋدى ۇيرەتكەن دە ءوزىڭ ءور بوپ ازباي.
مەن
سان سىناعان ءومىر ءتوزىمىن.
شىدام- سابىر -تاڭداۋىم،
قاتەسى جوق استە ءسوزىمنىڭ.
جالقى بوپ ءجۇردىم جاسقانا،
كەتكەن ءسات- كوڭىل داۋىلى باستالا.
ۇعىندىرا الماستان-اق قاجىدىم،
مەندەگى ءحالدى، مەندىك كۇيدى باسقاعا.
مەن-اي مەن جۇلدىزعا سىر ايتام كوپ،
جان مۇڭىمدى جارىق اي ءتۇسىنشى دەپ.
ىرقىنا كوندىرمە، دەرتىمە جەڭدىرمە دەپ،
كىرپىك ىلمەس تۇندەرىمدە تالايعى دەمەپ.
ارمانىم
ءجۇز ويلاندىم،
ءجۇز تولعاندىم،
ەش قالامادىم ،
كوڭىل گۇلىمنىڭ،
ەرتە سولعانىن.
اق بۇلتپەن تالاسىپ،
قيالمەنەن باعى اسىپ.
ۇنسىزدىككە كوپ ۇيىپ،
قالام مۇڭمەن جاراسىپ.
كۇندەي كۇلەر قاباعىم،
نۇر شاشادى جانارىم،
ورىندالسا ءبىر تىلەگىم،
باقىت جىرىن جازامىن.
ازاپتى سىلكىپ سان جىلعى،
كوكەيدەن قۋىپ سان مۇڭدى.
قارسى الام جارقىن جۇزبەن،
كوكتەممەن تالاي جازىڭدى.
ادالدىق تانتىپ ارمانىما،
جىر جازىپ شۋاقتى تاڭدارىما.
قالام مەن قاعازدى سىرلاس ەتتىم،
جاس ىركىلگەن شاقتاردا جانارىما.
جاقسىلىق
جاقسىلىق بار،
جاقسىلىق بار،
تىرەك بولار تىرلىكتە.
جاقسى ادام بار،
جااقسى ادام بار،
جارار تىلەۋلەسكە.
جاقسىعا ءتان-مەيىرىمدىلىك،
جان تەربەتەر ءھام ىزگىلىك،
جاقسى ويلار-جۇرەك قالاۋى،
سىيلار ومىرگە سۇيىسپەنشىلىك.
جاقسىلىق قانا،جاقسىلىق قانا،
ء جۇرسىن جۇرەگىڭمەنەن ساناڭدا.
جاقسىلىق قانا ورىن بار ءدايىم،
ۇمىتكە يەك ارتقان- مىناۋ عالامدا.
تىلەك تاسى
تىلەكشىڭ بولىپ سەنىڭ،
وتسە دەدىم، ءومىرىم مەنىڭ.
جانارىمنان جاس تامسا،
تابا العانىڭ-جۇرەك ەمىن.
كەلمەيسىڭ عوي كەلمە،
جوق كەل، سوزىمە سەنبە.
تىلەك تاسىم-ول سەنسىڭ،
ءجۇرۋى ءتيىس وزىممەن بىرگە.
جانىمنىڭ- جاققۇت جىرى،
كوڭىلىمنىڭ-اق ادال سىرى.
سەنسىز قىزىعىنان ايرىلار،
ماحاببات مەكەنىنىڭ-وي-قىرى.
تىلەك تاسىم-جۇرەكتە ساقتار،
ماڭگىلىك جىرىم-سانادا باپتار.
تىلەگىم دە، جۇرەگىم دە جالعىز سەن،
بيىك سەزىممەن –عۇمىر جالعاسار.
كوكتەمىمدى كۇتۋدەمىن
جانىمدى جىرعا ورار دەپ،
شاتتىق كەسەم ءبىر تولار دەپ.
كۇتەمىن، ءبىر كەلەرىڭە سەنىپ،
مەن كۇتكەن كوكتەم،
ايتەۋىر ءبىر كەلەر دەپ.
ءبىر كەلەدى، شىدا جۇرەگىم ،
ورىندالىپ اق قار تىلەگىم.
جابىرقاتقان ءومىردى شىن،
بەرىلىپ جۇرەكپەن سۇيەمىن.
دەرت-مازاسىز كۇيدىڭ الەمى،
ءومىر-ءتاڭىردىڭ ۇلى سىيى ەدى.
دەرت جۇدەتسەدە جۇرەگىم مىنا،
ءومىردى سۇيۋمەن عانا كەلەدى.
قورقاقتىق-ومىرمەن كۇرەسپەۋ،
دەرتپەنەن-كۇن سايىن تىرەسپەۋ.
ومىردەن بەزىنۋ-جىگەردى جانىماۋ،
ەرتەگى-ەرتەڭىنە سەنىپ ۇمىتتەنبەۋ،
ونداي جاندا بولمايدى ەش ورلەۋ.
ادامنىڭ باعى-ءومىردى سۇرگەنى ەكەن،
ادامنىڭ جانى-گۇلدەندە نازىك ەكەن.
ارماننىڭ شىڭى-سەنىمنەن قۇرالىپ،
ءومىر باسپالداعىندا تىرەك بولادى ەكەن.
ادامنىڭ ەرتەڭى-ءدال بۇگىننەن باستالىپ،
ءار كۇنى-ەرتەڭمەن ، ۇمىتپەن ورىلەدى ەكەن.
بوز ءۇمىت
اق تىلەك-ارمانىم ءۇشىن،
ءومىردى سۇيەمىن بەرىلىپ.
قىرانداي سامعاۋىم ءۇشىن،
جىرىم-ءوزىڭ بول جانعا سەرىك.
قيالعا تەرەڭ باتقانىم ءۇشىن،
قالدى دەمە،بوز ءۇمىتى كوز ءىلىپ.
ارايلاپ اتقان –اق تاڭىم ءۇشىن،
جۇرەكتىڭ كۇيىن شەرتەم توگىلتىپ.
ارايىن تاڭنىڭ كورگەنىم ءۇشىن،
قۇس بولىپ،ءبىر ءسات شىرقاعىم كەلىپ.
باقىتتىڭ سىرىنا قانعانىم ءۇشىن،
قۋانامىن، جاتسادا جۇرەگىم ورتەنىپ.
اباي.kz
