ەرتەدە، "رۋحاني جاڭعىرۋ" جارالماي تۇرعان كەزدە، ءبىر ارالدا ادام جانىنا كەرەك رۋحاني بايلىقتىڭ ءبارى ءومىر ءسۇرىپتى. كۇندەردىڭ كۇنىندە سۋ كوتەرىلە باستاپتى. "جاڭعىرۋ" بولماعاسىن ول كەزدە سۋ تارتىلمايدى، كەرىسىنشە كوبەيەدى ەكەن. ارال سۋدىڭ استىندا قالاتىن قاۋىپ ءتونىپتى.

سودان رۋحاني بايلىقتار قايىقتارىنا، كەمەسىنە ءمىنىپ، الگى ارالدان بەزىپتى. ءبارى الدى-ارتىنا قاراماي زىتقان كورىنەدى. رۋحاني بولسا دا جان ءتاتتى، زۋ ەتە قالىپتى ءاپ-ساتتە. ءتاتتى قيالعا بەرىلىپ، اسپانعا قاراپ جاتقان ماحاببات قالىپ قويىپتى. تۇرا سالا بايلىقتى كورىپ:
- وۋ، بايلىق اعا، مەنى مىڭگەستىرە كەت! - دەسە، بايلىق:
- قالقام، وسىنشاما اسىل تاس، جاقۇتتاردى ارەڭ سىيعىزدىم، ساعان ورىن جوق! - دەپ كەتە بەرەدى. ماحاببات جۇگىرىپ قۋانىشقا بارىپتى، ودان دا بوس ورىن تاپپايدى، قايعى مەن مەنمەندىك تە پىسقىرماي كەتىپتى. ەرلىك تە قاراماپتى. سالى سۋعا كەتىپ تۇرعاندا:
- كەل، ماعان مىنگەس - دەپ ءبىر قاريا شىعا كەلىپتى.

ماحاببات قۋانعاننان قارعىپ ءمىنىپ، الگى قاريانىڭ كونە قايىعىمەن قۇرعاققا ءىلىنىپتى. ونى سول ارادا قالدىرىپ، قاريا ارى قاراي كەتە بەرىپتى.

جاعالاۋدا تاعلىم تۇر ەكەن سول كەزدە. ماحاببات ءوزىن قۇتقارعان قاريانىڭ كىم ەكەنىن سودان سۇراپتى.
- ە-ە، ول ۋاقىت قاريا عوي، شىراعىم.
- ۋاقىت؟ ول نەگە مەنى قۇتقاردى ەكەن؟
- ماحابباتىڭ كەرەك ەكەنىن تەك سول عانا بىلەدى، باعاسىن دا...