ءبىزدىڭ قاۋىپتەنەرىمىز مۇنىمەن دە تىنبايدى. حالىقتا «ەڭ اۋەلى كورشىڭدى سايلا» دەگەن ءسوز بار. بالكىم ونداعى ايتپاعى: كورشىڭ تىنىش، سابىرلى، بايسالدى بولسا عانا بەيبىت تۇرمىس قۇراسىڭ ، دەگەنى شىعار. ىرگەلەس ەلدەردەگى بۇلىك، اعايىن اراسىنداعى داۋ مەن جاۋلاسۋدىڭ سالقىنى تۇبىندە بىزگە دە اسەرىن تيگىزبەي قويمايدى.

قاپ تاۋىندىعى قاقتىعىستى بىلاي قويعاندا، تاجىكستانداعى ماعىناسىز قانتوگىس، قازاقستانعا قاتىسسىز دەي المايمىز. دۇنيەدەگى سوعىستىڭ ەڭ سۇمدىعى – ءوز ءۇيىڭ – ولەڭ توسەگىڭدەگى سوعىس. ونىڭ بەتى اۋلاق، دەيتۇرعانمەن ءالى ءوزىمىز دە تولىق ءتۇسىنىپ، مەڭگەرىپ بىتپەگەن دەموكراتيا مەن جاريالىلىقتى جەلەۋ ەتىپ، ءتىپتى جالاۋ ەتىپ، اياعىن اپىل –تاپىل باسقان تاۋەلسىزدىگىمىزدىڭ تىرسەگىن كەسىپ الىپ جۇرمەلىك. ال، مىناداي – قانداستار اراسىنداعى دۇزدارازدىققا ايىزى قانىپ، مىسىق تىلەۋ جاساپ وتىرعاندار ىشتە دە، سىرتا دا جەتەرلىك.

تۇبىندە ءبىر بولماي قويماسى مۇمكىن بۇلىنشىلىكتىڭ الدىن – الۋ ءۇشىن قازاق قوعامىندا ادىلەتتىلىك سالتانات قۇرىپ، الەۋمەنتتىك تەڭسىزدىك بولماۋى كەرەك. بۇنىڭ سەبەپ-سالدارىن ەرتەرەك ويلاپ، قازىردەن باستاپ قامدانباساق، ىشكى-سىرتقى جاۋلاردىڭ ارام پيعىلىنا الدانىپ قالۋدىڭ دا قاتەرى بار.

1992 جىل
ورالحان بوكەي