نۇرعالي وراز. سول ءبىر تىلسىم ءتۇن (دەرەكتى اڭگىمە)
(دەرەكتى اڭگىمە)
الماتىدا قار جاۋىپ تۇر. تاڭ الاكوبەڭدە قىلاۋلاپ باستالىپ ەدى، سودان مىنە، ىمىرت ۇيىرىلگەنشە قيىرشىقتاپ توگىپ جاتىر. مۇنداي كۇندەردە تەرەزەدەن سىرتقا كوز سالىپ وتىرىپ، وتكەن جازداعى كوڭىلدى كۇندەردى، ءيا بولماسا، ەسىڭىزدە قالعان بىرقىزىقتى اڭگىمەلەردى ەسكە العاننان ابزالى جوق-اۋ، ءسىرا. سوندا بار عوي، جۇيرىك قيالىڭىزبەن بىرگە ىشكى كوڭىل-كۇيىڭىز دە بۇرناعى كۇندەرگە قاراي شەگىنىپ، ءوزىڭىزدى ءبىر بيىك تاۋدىڭ بوكتەرىندە نەمەسە ەركە وزەننىڭ، ايتالىق، الىپ ەرتىستىڭ جاعاسىندا دەمالىپ وتىرعانداي سەزىنەتىنىڭىزگە ءشۇبا كەلتىرمەسەڭىز دە بولادى.
ءيا، ايتپاقشى وسى... ەرتىس دەمەكشى، بىلتىرعى جازدا وسىناۋ ۇلكەن وزەننىڭ بويىندا سەرۋەندەپ ءجۇرىپ تىڭداعان رامازان اقساراي مىرزانىڭ ءبىر قىزىق تا تاعلىمدى اڭگىمەسى ەسىمە ءتۇسىپ وتىرعانىن قاراڭىزشى.
شىنىندا دا، قادىرلى وقىرمان، مەنىڭ سىزدەرگە وسى ءبىر تاڭعاجايىپ وقيعانى قال-قادەرىمنىڭ جەتكەنىنشە بايانداپ بەرۋگە ىقىلاسىمنىڭ اۋعانىنا دا ءبىراز بولعان-دى. بىراق، نەگە ەكەنى، سوعان بەل بۋىپ، نار تاۋەكەل دەۋگە ءبىرتۇرلى باتىلىم جەتپەۋشى ەدى. بالكىم، مىناۋ قار تۇتقىنىندا قالعان كۇننىڭ ەسەسىن قايتارىپ، سول ءبىر قىزىق تا تىلسىم حيكايانى تاپ قازىر قاعازعا تۇسىرۋگە تىرىسىپ كورسەم بە ەكەن؟!.
نەسى بار، بۇگىن ءبارىبىر الىس ساپارعا شىعا المايسىزدار، ول از دەسەڭىز، قالاداعى كەڭ كوشەلەردىڭ ءوزىن دە قار سۇرگىش ماشينالار تاڭەرتەڭنەن بەرى تازالاپ، ۇلگەرە الماي جاتىر.
(دەرەكتى اڭگىمە)
الماتىدا قار جاۋىپ تۇر. تاڭ الاكوبەڭدە قىلاۋلاپ باستالىپ ەدى، سودان مىنە، ىمىرت ۇيىرىلگەنشە قيىرشىقتاپ توگىپ جاتىر. مۇنداي كۇندەردە تەرەزەدەن سىرتقا كوز سالىپ وتىرىپ، وتكەن جازداعى كوڭىلدى كۇندەردى، ءيا بولماسا، ەسىڭىزدە قالعان بىرقىزىقتى اڭگىمەلەردى ەسكە العاننان ابزالى جوق-اۋ، ءسىرا. سوندا بار عوي، جۇيرىك قيالىڭىزبەن بىرگە ىشكى كوڭىل-كۇيىڭىز دە بۇرناعى كۇندەرگە قاراي شەگىنىپ، ءوزىڭىزدى ءبىر بيىك تاۋدىڭ بوكتەرىندە نەمەسە ەركە وزەننىڭ، ايتالىق، الىپ ەرتىستىڭ جاعاسىندا دەمالىپ وتىرعانداي سەزىنەتىنىڭىزگە ءشۇبا كەلتىرمەسەڭىز دە بولادى.
ءيا، ايتپاقشى وسى... ەرتىس دەمەكشى، بىلتىرعى جازدا وسىناۋ ۇلكەن وزەننىڭ بويىندا سەرۋەندەپ ءجۇرىپ تىڭداعان رامازان اقساراي مىرزانىڭ ءبىر قىزىق تا تاعلىمدى اڭگىمەسى ەسىمە ءتۇسىپ وتىرعانىن قاراڭىزشى.
شىنىندا دا، قادىرلى وقىرمان، مەنىڭ سىزدەرگە وسى ءبىر تاڭعاجايىپ وقيعانى قال-قادەرىمنىڭ جەتكەنىنشە بايانداپ بەرۋگە ىقىلاسىمنىڭ اۋعانىنا دا ءبىراز بولعان-دى. بىراق، نەگە ەكەنى، سوعان بەل بۋىپ، نار تاۋەكەل دەۋگە ءبىرتۇرلى باتىلىم جەتپەۋشى ەدى. بالكىم، مىناۋ قار تۇتقىنىندا قالعان كۇننىڭ ەسەسىن قايتارىپ، سول ءبىر قىزىق تا تىلسىم حيكايانى تاپ قازىر قاعازعا تۇسىرۋگە تىرىسىپ كورسەم بە ەكەن؟!.
نەسى بار، بۇگىن ءبارىبىر الىس ساپارعا شىعا المايسىزدار، ول از دەسەڭىز، قالاداعى كەڭ كوشەلەردىڭ ءوزىن دە قار سۇرگىش ماشينالار تاڭەرتەڭنەن بەرى تازالاپ، ۇلگەرە الماي جاتىر.
ءجا-ءا، سونىمەن، مەن سىزدەرگە اۋەلى رامازان اقساراي مىرزانىڭ كىم ەكەندىگى جايلى ازدى-كوپتى ماعلۇمات بەرىپ وتەيىن. ول كىسى – 1992 جىلدان باستاپ، 2002 جىلعا دەيىن قازاقستانداعى قازاق-تۇرىك ليتسەيلەرىندە ساباق بەرگەن تۇرىك ازاماتى. تاجىريبەلى ۇستاز. 1992 — 1998 جىلدار ارالىعىندا وسكەمەن قالاسىنداعى قازاق-تۇرىك ليتسەيىنىڭ ديرەكتورى بولىپ قىزمەت ىستەگەن.
مىنە، ءبىزدىڭ اڭگىمەمىزگە ارقاۋ بولىپ وتىرعان وقيعا دا ناق وسى كەزدە، وسكەمەن قالاسىندا، رامازان اقساراي مىرزانىڭ ءوز باسىنان وتكەن ءجايت بولىپ تابىلادى.
ءيا-ءا، ول جاقتاعى قىستىڭ قانداي بولاتىنىن كوپشىلىگىڭىز بىلەتىن شىعارسىزدار-اۋ. بالكىم، ءوز كوزدەرىڭىزبەن كورگەن بولۋلارىڭىز دا مۇمكىن. ال كورمەگەندەرىڭىز، ارينە، ەستىدىڭىزدەر، تەلەديداردان تاماشالادىڭىزدار. سولاي ەمەس پە؟!
ەندەشە، بۇگىن سول وسكەمەندەگى قىستىڭ ە-ە-ەڭ سۋىق كەشتەرىنىڭ ءبىرىن كوز الدارىڭىزعا ەلەستەتىپ بايقاڭىزدارشى.
...قىزىلشۇناق اياز. اۋىق-اۋىق اسىر سالىپ، اپپاق قاردى ۇيتقىتىپ، سيقىرلى قامشىسىمەن باس-كوزگە قاراماي سابالاي جونەلەتىن تەنتەك جەل. كەيدە، ءتىپتى، ۇزاعىنان سوعىپ، اش بورىدەي ۇلىپ، اقتۇتەك بورانعا اينالادى. قۇداي ساقتاسىن!..
بۇگىن دە كۇن قاتتى سۋىق بولعانمەن، بوراننىڭ بەتى قايتقان سەكىلدى. تەرەزەنىڭ ساڭىلاۋىنان ۋىلدەپ، كەي ساتتەردە قىستىعا جىلاعان بالانىڭ، ىڭىرسي قينالعان ءبىر جۇمباق ماقۇلىقتىڭ، جول ازابىن تارتقان بەيتانىس جولاۋشىنىڭ داۋسىنا ۇقسايدى. بۇل، ارينە، جەلدىڭ ءۇنى عوي. قۇلاق ءتۇرىپ، تىڭ تىڭداعان جان وسىنى بىلگەندىكتەن عانا سابىر ساقتاپ، تىپ-تىنىش وتىرادى. ويتپەگەن كۇندە سىرت كيىمىن اسىعىس كيىپ، مانا-اق دالاعا قاراي اتىلا جونەلەر ەدى-اۋ.
قىراۋ قاتقان اينەكتەرگە سۋرەت سالىپ وينايتىن قىزىلشۇناق ايازدىڭ سىقىرلاعان لەبى مەن سىڭسىعان جەلدىڭ ءسات سايىن قۇبىلعان ۇنىنە قۇلاق تۇرگەن رامازان مىرزانىڭ قيالى وسى ءبىر تىلسىم ساتتەردە سونا-ا-اۋ جەرورتا تەڭىزىنىڭ سارجاعال قۇمدى جاعالاۋلارىنا ساپار شەگىپ قايتقانداي بولادى.
ارينە، قيال بولعان سوڭ، كوزدى اشىپ-جۇمعانشا-اق بارىپ تا، كورىپ تە كەلەسىڭ. تۇركيادا قازىر قوڭىر كۇز قاناتىن جايىپ، تەڭىز سارىنىن تىڭداپ جاتقان شاق...
ىستامبۇلعا قار سيرەك جاۋادى. سونىڭ وزىندە كوشە-كوشەلەردەگى كولىك قوزعالىسىنىڭ ىرعاعى بۇزىلىپ، جۇرگىنشىلەر ابىر-سابىر بولادى دا قالادى. ال مۇندا...
— شاي دايىن بولدى، — دەدى وسى ساتتە اس ءۇي جاقتان شىققان جۇبايى اقىرىن عانا ءۇن قاتىپ.
— قازىر بارام.
— ءبارىمىز بىرگە، قىسىلىپ-قىمتىرىلماي وتىرايىق دەپ، داستارحاندى ءتور ۇيگە جايدىم.
وسى ساتتە جۇبايىنىڭ ۇنىنەن دە ءبىر تۇڭعيىق ساعىنىش سازى ەسكەندەي بولدى. اقىرىن سويلەگەندىكتەن بە، ونىڭ جۇرەگىندەگى تۋعان جەرگە دەگەن ىستىق سەزىم، ءتىپتى، تەرەڭدە، تاۋ قىرتىستارىنىڭ قويناۋىنداعى جانارتاۋلار سەكىلدى قايناپ جاتقانداي سەزىلدى.
كەنەت ورنىنان قوزعالا بەرگەنى سول ەدى، كەنجە ۇلى نۇرسۇلتاننىڭ شار ەتە قالعان اششى داۋسى قۇلاعىن... قۇلاعىن عانا ەمەس-اۋ، جۇرەگىن جارىپ جىبەرە جازدادى. تورگى بولمەگە قالاي جەتىپ بارعانى ەسىندە جوق.
داستارحاننىڭ ءبىر شەتىنە جاڭا عانا اكەلىپ قويعان شاۋگىمدەگى ىستىق سۋ اقتارىلىپ، اپپاق بۋ بوپ اسپانعا كوتەرىلىپتى. ال ەدەندە اياعىن قۇشاقتاپ، دومالاپ جاتقان كەنجە ۇلىنىڭ قۇلىن داۋسى قۇراققا جەتەدى. ونىڭ جانىندا ءالى دە نە بوپ قالعانىن ءجوندى ۇقپاي، ۇيقىلى-وياۋ كۇيدە ماڭگىرىپ ورتانشى ۇلى مۇحاممەد-سافا تۇر سوستيىپ.
قايناعان سۋ بۇرق ەتىپ اقتارىلعان كەزدە شۇلىعى اياعىنا جابىسىپ، كۇيىپ قالعان كەنجەسىن جەردەن جالما-جان كوتەرىپ العان رامازان مىرزا ونىڭ شۇلىعىن شەشىپ، اياعىن سالقىن سۋعا سالۋعا ۇمتىلدى. قاتتى قورىققاندىكى بولار، ءوزىنىڭ دە قول-اياعى ءدىر-ءدىر ەتەدى. ال ايەلى مەن بالالارى ءتىپتى، ەستەرىنەن تانىپ قالا جازداپتى. نە ىستەرىن بىلمەي، كۇيگەن بالانىڭ اينالاسىندا توپىرلاپ ءجۇر ءبارى دە.
ءا دەگەندە ەس جيىپ، تەلەفونمەن جەدەل جاردەم قىزمەتىن شاقىرعان دا رامازان مىرزانىڭ ءوزى بولدى. ابىروي بولعاندا، ولار تەز جەتىپ كەلدى. مۇنىڭ داۋسى تەلەفوننان تىم ۇرەيلى ەستىلگەن بولۋى كەرەك، دارىگەرلەر، ءتىپتى، پوليتسياعا دا حابارلاپ ۇلگەرىپتى. ىلە-شالا جەتكەن ولار دا مىناۋ ۇيدەگى جاعدايدىڭ جاي-جاپسارىنا تەز قانىقتى.
وقيعا بىلاي بولعان ەكەن; اناسى شاي دايىنداپ، اكەسىن شاقىرىپ كەلۋگە شىعىپ كەتكەندە تورگى ۇيدەگى كەرەۋەتتە ۇيقتاپ جاتقان مۇحاممەد-سافا ۇيقىسىراپ، توسەكتەن اۋناپ قۇلاپ تۇسەدى. وسى كەزدە بولمەگە جۇگىرىپ كىرگەن نۇرسۇلتان ونى ورنىنان تۇرعىزۋعا ۇمتىلا بەرگەندە، ۇيقىلى-وياۋ مۇحاممەد-سافانىڭ اياعى بايقاماي ىستىق شاۋگىمگە ءتيىپ كەتىپ، توڭكەرىپ جىبەرەدى. ءسويتىپ، ويلاماعان جەردەن ءىنىسىنىڭ اياعىنا قايناعان سۋ اقتارىلىپ، باج ەتە تۇسەدى. ودان ار جاعى بەپ-بەلگىلى...
شىتىناعان سۋىق ءتۇننىڭ قويۋ تۇنەگىن قاق جارىپ، اۋرۋحاناعا قاراي زىمىراپ بارا جاتقان جەدەل جاردەم ماشيناسىنىڭ سوڭىنان رامازان مىرزا دا ءوز كولىگىمەن جۇيتكىپ كەلەدى. تۇڭعىشى مەن ورتانشى ۇلدارىنىڭ ء«بىز دە بارايىق، اكە» دەگەنىنە، «بولمايدى، — دەپ قىسقا عانا جاۋاپ قاتىپ ەدى جاڭا. – سەندەر ۇيدە وتىرىڭدار —...»
ال جۇبايى جەدەل جاردەم ماشيناسىنا ءمىنىپ، دارىگەرلەرمەن بىرگە كەتتى. تاپ وسى ساتتە رامازان مىرزانىڭ كوڭىلىن راسىندا دا، تىلسىم ءبىر جالعىزدىق تورلاپ العانداي بولدى. تۋعان جەردەن الىستا، قار جامىلعان سۋىق ولكەدە، وزىنەن باسقا سەنەرى دە، سۇيەنەرى دە جوق جان سياقتى سەزىندى ءوزىن. «ەڭ باستىسى، قۇلىنشاعىمنىڭ دەنساۋلىعى جاقسى بولىپ، تەزىرەك جازىلىپ كەتسە ەكەن، — دەپ تىلەدى ول جولعا تەسىلە قاراپ وتىرىپ كۇبىرلەپ. – «اللا-تاعالا، ءبىز يگىلىكتى جولدا ءجۇر ەمەسپىز بە!..»
اياعى كۇلدىرەپ قالعان بالانىڭ كۇيگەن تەرىسىنە ءدارى-دارمەك جاعىپ، اپپاق داكەمەن وراپ، تاڭىپ بولعان سوڭ دارىگەرلەر ونىڭ قاشان ساۋىعىپ شىققانشا اۋرۋحانادا جاتا تۇرۋى كەرەك ەكەندىگىن ايتتى. بىراق، رامازان مىرزا وعان كونبەدى. ءتۇن ورتاسىندا كوزىن جاۋدىرەتىپ، كىشى ۇلىمدى بەيتانىس جەردە قالاي قالدىرىپ كەتەمىن دەگەندەي، جۇرەگىنە بەيمالىم ءبىر ۇرەي كىردى.
اقىرى، اق حالاتتى جانداردان قايتا-قايتا ءوتىنىپ ءجۇرىپ، ۇلىن اۋرۋحانادان شىعارىپ الدى. ەندى مىنە، جۇبايى ۇشەۋى ءتۇننىڭ بەيۋاعىندا ۇيلەرىنە قايتىپ كەلەدى.
اۋدەم جەر ۇزاپ شىققان سوڭ، رامازان مىرزا وزدەرى تۇراتىن جاققا قاراي باراتىن توتە جولعا قاراي بۇردى ماشيناسىن. جانىنا باتقان اۋرۋ جاڭا عانا باسىلىپ، اناسىنىڭ الدىندا بالبىراپ ۇيىقتاپ كەتكەن ۇلىن ۇيگە تەزىرەك جەتكىزگىسى كەلدى. ءارى ءوزى دە بۇگىن ابدەن قالجىراعان سياقتى. شىركىن، وسىنداي ءبىر ساتتەردە ادامدى شارشاتاتىن اۋىر جۇمىس ەمەس، قالىڭ ۋايىم ەكەنىنە كوزىڭ انىق جەتەدى ەكەن-اۋ. ايتپەسە، نەمەنە، كۇش-قۋاتى بويىندا تاسىپ تۇرعان ازامات كوزىنىڭ اعى مەن قاراسىنداي ۇلدارى، قىزعىشتاي قورىعان وتباسى امان بولسا، قانداي قيىندىققا دا توزەدى ەمەس پە.
كەنەت ماشينانىڭ ءجۇرىسى وزگەرىپ، سەلك-سەلك ەتە ءتۇستى دە، كىلت توقتادى. ماسساعان! مىناڭ قارا، ەندىگى جەتپەگەنى وسى ەدى!.. كولىكتىڭ جانارمايى تاۋسىلىپتى!..
بۇگىنگى كۇننىڭ اۋرەسى ءالى تاۋسىلماعانىن رامازان مىرزا وسى ساتتە انىق سەزدى. بالكىم، ناعىز سىناق ەندى باستالعان بولار دەگەن دە وي كەلدى. سەبەبى...
ءيا-ءا، مۇنىڭ قايبىر سەبەبىن ايتىپ تاۋىسارسىڭ. ءتۇن ءىشى. قالا شىرت ۇيقىدا. جاقىن ماڭدا جانارماي بەكەتى جوق. ەڭ قيىنى، التايدىڭ ازۋىن ايعا بىلەگەن قىزىلشۇناق ايازى. ەندى ءبىرازدان سوڭ ماشينانىڭ ءىشى دە سۋي باستايدى. سوندا نە ىستەمەك؟ قايدا بارىپ، كىمنىڭ ەسىگىن قاعىپ، پانا سۇراماق؟..
وسى ساتتە جۇبايى ۇيقتاپ جاتقان بالاسىن وياتىپ الماۋعا تىرىسىپ، اقىرىن عانا:
— نە بولدى؟ – دەپ سۇرادى ۇرەيلەنىپ.
رامازان مىرزا ءۇن قاتپادى.
— ماشينا بۇزىلىپ قالدى ما؟
«جوق» دەگەندەي، بۇل ەندى، باسىن شايقاپ:
— بەنزين... – دەدى كۇبىرلەپ. – قازىر، قازىر... جانارماي قۇيامىز... سونسوڭ... سونسوڭ جۇرەمىز دە كەتەمىز.
— وي، قۇدايىم-اي، — دەپ جۇبايى تەرەڭ كۇرسىندى. – ونى قايدان تاباسىڭ؟.. ءتۇن ىشىندە... جانە مىنانداي سۋىقتا... ەندى قايتتىك؟
-سابىر ەت. ءبىر ءمانىسى بولار...
جۇبايى ءبىر ءسات ءۇنسىز قالدى. سودان سوڭ، ماشينانىڭ ىشىندەگى جىم-جىرت تىنىشتىقتان سەكەم الىپ:
— اپىر-اۋ، ءبىز مۇندا نە ىستەپ ءجۇرمىز؟.. – دەدى ابدەن امالى قۇرىپ، شاراسى تاۋسىلعانداي اھ ۇرىپ. — بۇل قالادا ءبىز كومەك سۇرايتىن ءبىر دە ءبىر تۋىسىمىز جوق قوي!..
كەنەت: «نەگە؟! – دەگەن ءبىر ويدىڭ ۇشقىنى جىلت ەتە ءتۇستى رامازان مىرزانىڭ ساناسىندا. – مەكتەپتە بىرگە قىزمەت ىستەيتىن ۇستازدار، ءوزىم ساباق بەرگەن شاكىرتتەر جانە ولاردىڭ اتا-انالارى شە؟ ودان قالسا، مىناۋ اينالامىزداعى جۇرت بار ەمەس پە؟!.»
بىراق، سولاردىڭ بىردە-بىرەۋىنە قوڭىراۋ شالىپ، حابارلاسا الماي پۇشايمان بولىپ وتىرعان مۇنىڭ ءوزى عوي! ويتكەنى، قولدى-اياققا تۇرماي شىرىلداعان قۇلىنشاعىن كوتەرىپ، اسىپ-ساسىپ جۇرگەن شاقتا قالتا تەلەفونىن ۇيدە ۇمىتىپ قالدىرىپ كەتىپتى. ول از بولعانداي، ماشينانىڭ جانارمايى تاۋسىلۋعا جاقىن قالعانىن دا اڭعارماپتى.
ءجا، جارايدى، ەندى وعان وكىندىڭ نە، وكىنبەدىڭ نە؟..
قۇدايىم-اۋ، تاڭنىڭ اتۋىن كۇتىپ، قانشا وتىرار ەكەنبىز مۇندا؟.. مىنا ماشينانىڭ ءىشى الدەن-اق سۋي باستاعان سياقتى ما، قالاي؟..
شىنىندا دا، شاراسىزدىققا دۋشار بوپ قالعانىمىز با؟..
كەنەت ارت جاقتان ءبىر جارىق كورىنگەندەي بولدى. تۇندەلەتىپ، قالانىڭ جۇرت سيرەك قاتىنايتىن جاعىنا ءبىر ماشينا كەلە جاتقان سياقتى. انە، ونىڭ گۇرىلدەگەن داۋسى دا قۇلاققا انىق جەتە باستادى.
رامازان مىرزانىڭ كوڭىلىندە ءۇمىت وتى جىلت ەتە ءتۇستى. قول كوتەرىپ توقتاتپاق بولىپ، سىرتقا اتىپ شىقتى. الگى ماشينا بۇلارعا جەتە بەرە كىلت توقتادى.
— رامازان اعا، بۇل ءسىز بە؟!
ياپىر-اي، اينەكتەي شىتىناعان ايازدى تۇندە ەستىلگەن مىناۋ تانىس داۋىس جان دۇنيەسىنە تاڭعاجايىپ ءبىر نۇر قۇيىپ جىبەرگەندەي بولعانىن قاراڭىزشى. ماشينادان تۇسكەن جىگىت بوتەن ەمەس، بوگدە ەمەس، وسىدان ءبىر جىل بۇرىن ليتسەيدەن تۇلەپ ۇشقان ءوزىنىڭ شاكىرتى بولىپ شىقتى. باسقاسى-باسقا، ول ءتىپتى، ۇستازىنىڭ ماشيناسىنىڭ نومىرىنە دەيىن تانىپ تۇر.
— نە بوپ قالدى؟ بەيمەزگىل ۋاقىتتا مۇندا نەگە تۇرسىزدار، ۇستازىم؟ – دەيدى اڭ-تاڭ بولىپ.
— مىنە، جاعداي...
«وسىلاي دا وسىلاي» دەپ، رامازان مىرزا وعان بۇگىنگى بولعان جايدى قىسقاشا عانا ءتۇسىندىرىپ ءوتتى.
— باسە! – دەدى شاكىرت جىگىت تابان استىنان ءبىر قۇپيانىڭ سىرىن اشقانداي سەرپىلىپ. – بۇگىن ءتىپتى، ۇيقىم كەلمەي قويىپ ەدى... ءارى جاتتىم دوڭبەكشىپ، بەرى جاتتىم دوڭبەكشىپ. الدەقانداي ءبىر تىلسىم كۇش «سىرتقا شىق، ماشيناعا وتىر» دەپ سىبىرلاعانداي بولادى. سويتسەم، سىزدەر...
«شىركىن، مىناۋ عاجاپ دۇنيەنىڭ تىلسىم سىرى، شەشۋىن تاپتىرمايتىن جۇمباعى كوپ-اۋ، — دەپ ويلادى رامازان مىرزا. – بىراق، ونىڭ ءبارى دە تەك ءبىر اللا تاعالاعا عانا ايان اقيقاتتار ەمەس پە!..»
***
ۇيگە جەتكەن سوڭ، جۇبايى ونىڭ شاكىرتىنە شەكسىز العىسىن جاۋدىرىپ: ء«تۇن ورتاسىندا، مىنانداي سۋىق ولكەدە جاس بالامىزبەن جولدا قالىپ قويعانىمىزدا مەن: «مۇندا نە ىستەپ ءجۇرمىز، قۇداي-اۋ؟!» دەپ اھ ۇرىپ ەدىم. سويتسەم، سىزدەر بار ەكەنسىزدەر عوي. اللاعا شۇكىر!..» — دەدى كوزىنە قۋانىشتان جاس الىپ.
سول كەزدە رامازان مىرزانىڭ شاكىرتى دە شىن كوڭىلىمەن اقتارىلىپ: «جەڭگەي، سىزدەر مۇندا ءبىز ءۇشىن كەلدىڭىزدەر ەمەس پە؟! سوندىقتان دا، سىزدەر قينالعان كەزدە اللا بىزگە ۇيقى بەرمەي، ۇستازىمىزعا قاراي جول سىلتەدى!» دەپ كۇلە جاۋاپ قاتتى.
راسىندا دا، قىزىق وقيعا ەمەس پە؟!
"الماتى اقشامى" گازەتى
