...Шырт ұйқының таңында,

Шырпы жақтың жалынға...

Бейнең қалды көлбеңдеп,

Мыңбұлақтың шаңында...

Ұран құрған – пошымы,

Қыран қылған – тотыны...

Қош бол, қимас қайсарым,

Мұртазаның от ұлы!

Үзілгендей жұлыным,

Шырылдады шын үнім...

Шындық тауын өрт шалды,

Қош бол, менің Шымырым!

Қайрат-күшін тулатып,

«Шерхандай ұл ту, қатын!»

Ақиқат-шың су басты,

Қош бол, менің Дулатым!

Тәлкек тағдыр тарамыс,

Әділ асу – әлі алыс...

Мұзтау қақ-қақ жарылды,

Қош бол, абзал Ақ Арыс!

Тартқан тексіз азабын,

Көкірегі – таза мұң...

Жүрегі қарс айырылған,

Қош бол, менің Қазағым!

Тәмәмдалды – таласың,

Тарамдалды – дара шың...

Жанын намыс өртеген,

Қош бол, менің Алашым!

Арман құсын ұшырған,

Нұр Меккенің тұсынан...

Құлақкесті Хақ құлы,

Қош бол, діндес мұсылман!

Нағыз еркек, ер адам,

Ерлігі – елге тараған...

Ерен – екі тумайды,

Қош бол, менің Шер-ағам!

«Достарымды – белді етем,

Дұшпанымды – терлетем...»

Деп күлкісін ұмытқан,

Қош бол, менің Шер-көкем!

Алатайдай... – ала таң,

Жер тарпыды нар-атан...

Пейішке де – паң керек,

Қош бол, менің Шер-атам!

Сенсіз қазақ шуласып,

Қалар ма екен жуасып...

Бір кем жетпес – Дүр Кісі...

Кем дүние Куәсі!

Мыңжан Байжанин

Abai.kz