اڭگىمە

جاتار الدىندا دارەت الۋعا ەرىنسەم دە، ءوزىمدى ماقتاۋعا ەرىنبەيمىن عوي. «جاقىندارىڭنان تەپەرىش كورىپ، نە ىستەسەڭىز دە جولىڭىز ءبىر بولماي قويدى ما؟ وندا ماعان كەلىڭىز! مەن جولىڭىزدى اشىپ، دۋادان تازارتىپ، سىزگە قاراماي جۇرگەن جىگىتتى قاراتىپ بەرەمىن. بەس بالاڭىزبەن تاستاپ كەتكەن كۇيەۋىڭىزدى قايتارۋعا كومەكتەسەمىن. باستىعىڭىزدىڭ سىزگە دەگەن قۇرمەتىن ارتتىرىپ، ارىپتەستەرىڭىزدى الدىڭىزدا جۇگىرتىپ قويامىن، جولىڭىزدى اشامىن، بولاشاعىڭىزدى ءدال ايتامىن. قۇمالاق، كارتا، كوفە شىنىسىمەن دە بال اشىپ بەرەمىن. سۋرەتكە قاراپ، ادامنىڭ بولاشاعىن بىلەمىن. ارۋاقتارمەن تىلدەمەسىن. وسى ۋاقىتقا دەيىن ماعان  كەلگەن ادامنىڭ بارلىعى بايىپ كەتتى. كوبىسى شەتەلدە قىدىرىپ، تەڭىز جاعاسىندا تەكيلا ءىشىپ ءجۇر» دەپ ينستاگرامعا قىزمەتىم جايلى جارناما جاريالادىم.

كۇنى كەشە عانا 3-4 تۋىسىما ءوزىمنىڭ كورىپكەلدىك قاسيەتىم جايلى جاقسى پىكىر جازعىزىپ العانمىن. سولاردى سكرينشوتتاپ، جازباممەن قوسا ينستاگرامعا جۇكتەدىم.

ول از بولار دەپ، تارگەت جارناما دا جاسادىم. ەندى ەكى الاقانىما شىرت-شىرت ءتۇسىرىپ، ىسقىلاپ وتىرمىن. كەيدە بار عوي، ءوز وتىرىگىمە ءوزىم سەنىپ قالا جازدايمىن.

قالتامداعى سوڭعى تيىندى جارناماعا سالىپ، ۇيىمدە ۇرەرگە ءيتىم، سىعارعا ءبيتىم جوق وتىرىسىم مىناۋ. الدىڭعى كۇننەن قالعان قارا ناندى شايعا ءجىبىتىپ جەدىم دە، جۋىلا-جۋىلا ءتۇسى كەتكەن كۇرتەشەمدى جامىلىپ ۇيقىعا كەتتىم.

جوقتىقتان ىشەگىم شۇرىلداپ، اسقازانىم «وپەرا ايتا باستاعاندا» ۇيىقتاۋ مەنى اشتىقتان قۇتقاراتىن ەڭ ۇتىمدى ءتاسىل. ادامداردى قالاي الداۋدى مەڭگەرسەم، اسقازانىمدى دا سولاي الداۋدى ۇيرەنگەنمىن عوي.

«كليەنتتەرىمدى قالاي ءوز تۇزاعىما تۇسىرەمىن» دەپ جۇرگەندە ۇيقى مەنى بۇل كۇندەرى قاقپانىنا وڭدىرماي ءتۇسىرىپ العان. جوقشىلىقتان قينالىپ، ارام ويدىڭ جەتەگىنە ىلەسەمىن دەپ ءسال كۇيزەلىسكە تۇسە باستاسام بولدى، ۇيقى مەنى جۇباتۋدىڭ امالىن تابادى.

بۇل جولى دا «كەلە عوي، اينالايىن، شارشادىڭ عوي. ارامدىق ويلاۋ – الەمدەگى ەڭ قيىن جۇمىس. ارامدىق ويلاپ تابۋ دا – ونەر. كەيبىرەۋلەر ەكى جوعارى ءبىلىمى بولسا دا، بىلگەنىن دۇرىس پايدالانا المايدى. بەتمونشاعى ءۇزىلىپ...

تۇك ۇيالۋدىڭ قاجەتى جوق. ءوزىڭ ويلاشى، سەنەن دە وتكەن الاياقتار بار. ءانابىر شەنەۋنىكتەر دە حالىققا «ءبارىن قاتىرامىز» دەپ ۋادە بەرىپ، وزدەرى شالقىپ ءومىر ءسۇرىپ ءجۇر عوي. بەيشارا حالىقتىڭ كارتوپ الاتىن اقشاسى جوق. وزدەرىنەن كورسىن، كەزىندە  بار تاپقان-تايانعاندارىن قارجى پيراميدالارىنا قۇيىپ، الدانىپ قالعان. ەندى ساعان الدانىپ، 5-10 مىڭ تەڭگەسىن بەرە سالسا، قىلشىعى دا قيسايماس»، - دەپ ۇيقى دوسىم كەۋدەسىن توستى.

ماعان دا كەرەگى ەدى. ۇيقى دوسىمنىڭ قوينىنا كىرىپ، ءوزىمدى قولدايتىن «تىلسىم الەمنىڭ» بارىنا قۋانىپ كەتتىم.

اۋزىمنان سىلەكەيىم اعىپ، قاتتى ۇيىقتاپ كەتىپپىن. بىرەۋدىڭ ەسىك توقىلداتقان دىبىسىنان ويانىپ كەتتىم. توسەكتەن باسىمدى كوتەرەم دەگەنشە، «ءاپ، بارەكەلدى! جەڭىسكە جەتتى دەگەن وسى. قۇيتىرقىلىعىم ءدال بۇلاي تەز جۇزەگە اساتىنىن كىم بىلگەن. بىرەر ساعات بۇرىن عانا جارناما جاساپ ەدىم. قۇرباندىعىم مەنى ۇيىمە ءوزى ىزدەپ كەلدى. اقىماق بالاسىنا بالمۇزداق اپەرۋگە، ساداقاعا قيماعان اقشاسىن قالتاسىنا تىعىپ، ماعان شىعار» دەپ ويلاپ ۇلگەردىم. ويىم جىلدام عوي.

ءسويتتىم دە، «ءسال كۇتە تۇرىڭىز» دەپ سىرتتاعى مەنىڭ وتىرىك ءسوزىمدى تىڭداۋعا كەلگەن قۇرباندىعىما ايتتىم. جالما-جان بۇتىمداعى قىسقا شورتيگىمنىڭ ورنىنا ۇزىن بەلدەمشە، كەۋدەمدەگى مايكامنىڭ سىرتىنان قالىڭ جەمپىر كيىپ، اجەمنەن قالعان ورامالدى تارتىپ، تورگى بولمەگە قاراي ءوتتىم.

مەنىڭ الەمىمدە كليەنتكە ءيمانجۇزدى بولىپ كورىنۋ ماڭىزدى. سازارىپ تۇرعان ءجۇزىمدى قۇبىلتىپ، قۇران كىتاپ پەن تاسپيعىمدى الدىما قويدىم.

دايىن بولعاندا «كىرە بەرىڭىز» دەپ الگىنى ىشكە شاقىردىم.

شوشاڭ-شوشاڭ ەتىپ، ساعىز شايناعان ءبىر سالپى ەتەك قاتىن كىرىپ كەلدى. كوزىنە قاراساڭ ويسىز بىرەۋ كورىنەدى. ساعىزىن شايناعان سايىن، قوراداعى سيىردىڭ كۇيىس قايىرعانى كوز الدىما كەلەدى

«تاستا، انا اۋزىڭداعىنى. مەن قازىر قۇران ارقىلى ساعان دەم سالامىن، بابالارىما سيگنال جىبەرەمىن. بابالار قىلتىڭ-سىلتىڭدى جاقتىرمايدى. دارەتىڭ بار ما؟»، - دەپ وزىمشە تازايىم بولا قالدىم. ول كوزىمە تىكە قاراماستان، باسىن شۇلعىدى. شايناڭداعاندا مۇڭسىز بىرەۋ كورىنگەنىمەن، تىنىش وتىرعاندا كوزىنەن شاراسىزدىقتى بايقادىم.

«قاراعىم،  جانىڭ قينالىپ، ەشكىمنەن قولداۋ كورمەي، وڭاشادا جىلاپ الاتىنىڭدى كورىپ وتىرمىن. تۇنىمەن دومبەكشىپ ۇيىقتاي المايدى ەكەنسىڭ. قۇداي قالاسا، ءبارى جاقسى بولادى. قارىزدارىڭنان قۇتىلىپ، بايىپ كەتەسىڭ، سەنىڭ قولىڭنان كوپ اقشا كورىپ تۇرمىن»، – دەپ ەدىم. ول جىگىتتىڭ ادەمى سوزىنە سەنگەن اڭقاۋ قىزداي سىلق ەتە قالدى. كوپتەن بەرى سۋارىلماعان گۇلدەي بوپ وتىرعان «تۇتىنۋشىمنىڭ» كوزى جايناپ شىعا كەلدى.

«ءامين، راقمەت! سىزگە اللا رازى بولسىن! راسىندا مەنىڭ اقشادان قينالىپ، تۇنىمەن دۇرىس ۇيىقتاي الماي جۇرگەنىمدى قالاي ءبىلىپ قويدىڭىز؟»، – دەدى.

«كورىپكەل دەپ، سەنىپ كەلىپ وتىرسىز عوي. ءسىز سەنگەندىكتەن، مەنىڭ بابالارىم ءبارىن اشىق ايتتى. مەن ءبارىن كورىپ تۇرمىن. كوزىڭدى جۇم. قازىر قۇران سۇرەلەرىن وقىپ، جولىڭدى اشامىن. بايلىق ءوزى-اق ساعان كەلەدى»،  –  دەپ اڭقاۋ كەلىنشەكتى ودان سايىن قۋانتا ءتۇستىم.

داۋىسىمدى وعان ەستىلەر-ەستىلمەس شىعارىپ، بىردەڭەلەردى ايتىپ، كۇبىرلەدىم. ارابشا سۇمدىق ساۋاتتى ادامداي، سۇرەلەردى ايتقان سىڭاي بايقاتتىم.

–  ەندى كوزىڭدى اشىپ، «ءامين» دە.

–  امين!

– بۇگىنگە وسى دا جەتەدى. ءۇش كۇن بويى تۇزدى سۋمەن شومىلىپ، ماعان قايتا كەلەسىڭ!

– مىندەتتى تۇردە كەلەمىن. مىناۋ، ەڭبەگىڭىزگە! سىزگە اللا رازى بولسىن، –  دەپ قولىما بەس مىڭ تەڭگە ۇستاتىپ كەتتى.

ەندى مىنە، «ماعان وتىرىك ءسوزىڭىزدى ساتىڭىزشى» دەپ كەلگەن كليەنتىم قالدىرعان اقشاعا تورتپەن شاي ءىشىپ وتىرمىن.

ءوي، اقىماق، «مەنىڭ اقشادان قينالىپ جۇرگەنىمدى ءدال تاپتىڭىز» دەيدى عوي. اياعىنا جىرتىق ناسكي كيىپ الىپتى. جەتىسكەن ادام جىرتىق ناسكيمەن بىرەۋدىڭ ۇيىنە كەلە مە؟ ونىڭ ۇستىنە اق كويلەگىنىڭ قولتىعىن قىزىل ءجىپپىن تىگىپ قويىپتى. ءسال ويلانباي ما؟ كەلەسى كەلگەنىندە بەس مىڭ ەمەس، ون مىڭ سۇرايىن!

...ەححح، ەرتەڭ الدىما كىم كەلەر ەكەن؟ ەندى ءبىر «بايىمنان ايىرىلىپ قالامىن با؟» دەپ ۋايىمداعان نەمەسە «كۇيەۋىمنىڭ كوزىنە ءشوپ سالىپ ءجۇرمىن، ءارى قاراي نە بولادى» دەپ سان ساۋالىنا جاۋاپ تاپپاي جۇرگەن شىرىگەن بايدىڭ قاتىندارى كەلسە ەكەن. قالتامدى قامپايتىپ الاتىن... ولار اقىلدى بولعان سايىن، ادام تابيعاتىندا عىلىم اشپاعان جۇمباقتار ءالى تولىپ جاتقانىن تەرەڭ تۇسىنەدى ەمەس پە؟ قانشا جوعارى ءبىلىمدى بولسا دا،  بايدىڭ ءتالپىش قاتىندارى وزدەرى ءۇشىن اقشانى اياماي شاشادى. ينستاگرامدا، پالەنشە، تۇگەنشە دەگەن كوۋچ-موتيۆاتوردىڭ، پسيحولوگتاردىڭ كۋرسىنا اقشالارىن سۋداي شاشىپ جاتقاندا مەنىڭ ءبىر سەانسىما 10 مىڭ تەڭگەسىن قيمايدى دەيسىڭ بە؟

ولاردىڭ «بال اشىپ بەرىڭىزشى» دەگەن ءسوزى ماعان «وتىرىگىڭىزدى ساتىڭىزشى» دەگەندەي ەستىلەدى. انە، «وتىرىگىڭىزدى ساتىڭىزشى» دەپ تاعى ءبىر ولجام سىرتتا كۇتىپ تۇر. قىزىق وسىلار شە، تەلەفون، ينتەرنەت دامىعان ءححى عاسىردا بالگەردى ۇيىنە كىم ىزدەپ بارادى؟ سمارتفونىمەن-اق ونلاين بال اشتىرا بەرمەي مە؟ مىنا شىلىڭگىر شىلدەنىڭ ىستىعىندا قىسقا شورتيگىمدى شەشىپ، ۇزىن بەلدەمشە كيىپ، ءبىر وبرازدان ەكىنشى وبرازعا ەنۋ ماعان وڭاي دەي مە؟

كەلەسى  جولى تارگەت جارناما جىبەرەردە «تەك ونلاين بال اشامىن» دەپ جازباسام...

ايتپاقشى، سىزگە دە وتىرىگىمدى ساتايىن با؟

شاپاعات سەردالى 

Abai.kz